Mijn eerste Lexus ervaring is meteen in het krachtigste vierdeurs model die ze al gemaakt hebben. De GS modelnaam bestaat al sinds 1992, de F toevoeging verwijst naar zijn sportief karakter. Zoals de M dat doet bij BMW. Deze eerste generatie GS F is een volbloed sportberline, met een atmosferische 5 liter V8 is het duidelijk dat Lexus een alternatief wil bieden aan de mensen die geen zin hebben in de kleinere turbo motorblokken van Audi, BMW en Mercedes. Die zijn vaak performanter, in theorie zuiniger en daardoor fiscaal interessanter. Toch valt er iets te zeggen voor deze gigantische oldschool V8.
In het “Ultrasonic Blue Mica 2.0” is de GS F allesbehalve subtiel te noemen, opteer je voor een neutraler kleur dan is de GS F iets meer incognito. Maar helemaal opgaan in de massa zal deze wagen nooit doen. Als je op de start knop duwt krijg je heel even een luide grom als de motor ontwaakt, waarna hij vervalt in een stille(ere) brom. Als je in normale modus of eco-modus rijdt is de wagen uitermate soepel en gedistingeerd, de motor en bijhorende prachtige soundtrack komen alleen tot leven als je de gaspedaal stevig indrukt. Eco-modus is trouwens een ongelukkig gekozen benaming voor een wagen die gemiddeld minimum 12 liter per 100 kilometer verbruikt. Lexus heeft veel ervaring met hybride technologie (het blijft natuurlijk Toyota), maar de GS F blijft ver weg van die technologieën. Deze Lexus is eerder verwant aan de Lexus LFA Hypercar.
Als je de wagen in Sport S of Sport S+ zet door aan de “Drive mode select” knop te draaien dan komt dat verwantschap met de LFA onmiskenbaar naar boven. De das wordt losgeknoopt en vliegt op de achterbank, de manchetknopen af, de mouwen oprollen en “losgehen”. Je krijgt merkelijk meer te horen van dat knappe geluid uit de vierdubbele uitlaten, de respons van de gaspedaal is extreem nerveus en de vering een pak strakker. Je waant in je een echte koerswagen, niet verwonderlijk want de wagen werd op punt gezet op de Nürburgring. In Sport S+ modus is dit een niet te onderschatten machine, als je durft plankgas geven springt de automatische versnellingsbak meteen één of twee verzetten lager en scheurt de Lexus er vandoor alsof de duivel hem op de hielen zit, na 4,6 seconden staat de snelheidsmeter al op 100 km/uur. Razendsnel! Toch niet de snelste in zijn segment maar hij is misschien wel de meest sensationele. Hoog in toeren is het geluid zo fantastisch dat het de hoge kost (verbruik, fiscaal) van de 5 liter V8 rechtvaardigt. Dankzij de “Torque Vectoring” technologie kun je aan hoge snelheid probleemloos de bochten aaneen rijgen. De Lexus technologie geeft je voldoende ruimte om te spelen, gecontroleerd de achterkant even laten uitbreken kan op nat of droog wegdek. Zolang je de tractiecontrole aan laat liggen tenminste, zonder tractiecontrole is het een uitdaging om duurzaam met je banden om te springen. De engelbewaarder software is nooit volledig uitgeschakeld, indien nodig schakelt de tractiecontrole zichzelf terug aan en grijpt in waar nodig.
Dat de wagen 1800 kilogram weegt merk je amper tijdens het rijden. Dankzij de uitstekende ophanging is er van bodyroll geen sprake zonder dat de wagen aan comfort inboet. Dit is de eerste sportberline of GT die ik test die perfect dat evenwicht vindt op onze ondermaatse Belgische wegen. Zelfs op kleine half vergane landweggetjes knalt de GS-F onverstoorbaar verder alsof het een vers aangelegd stukje asfalt is. Tel daar de uitstekende Brembo remmen bij en je hebt een succesformule voor oerdegelijk rijplezier. De wagen stopt waar en wanneer je dat wilt. De gigantische 14,9 inch remschijven en klauwen met 6 pistons, blijven hard grijpen zelfs als ze het hard te verduren krijgen.
De volledig in te stellen sportstoelen verdienen ook een vermelding, ze zijn extreem comfortabel! Bovendien kun je tot drie profielen programmeren. De gadgets zijn talrijk aanwezig in de GS F, in het begin is het wat overweldigend na enkele dagen heb je de belangrijkste functies teruggevonden.
De veiligheidssystemen zijn bij momenten iets té ijverig, waardoor je een “the boy who cried wolf” effect krijgt. Als je 99 keer een vals alarm krijgt voor een obstakel op de weg (bv: iemand die vertraagt om zijn oprit op te rijden) is er een reële kans dat je bij het 100ste noodsignaal minder snel zal reageren. Ook de adaptieve cruise control is op onze drukke wegen niet altijd een schot in de roos, de software wil altijd een ruime afstand laten tussen zichzelf en de voorligger en zal daar desnoods kordaat voor afremmen. Wat in een drukke spits op het linkervak niet echt werkbaar is, gezien er constant wagens op het linker vak invoegen om vrachtwagens op het middenvak te oversteken. Concreet gaat je wagen constant van 120 afremmen naar de snelheid van je vers ingevoegde voorligger, ook al zit die nog een stuk voor je en voegt hij vermoedelijk terug in voor je hem bereikt. Dat constant afremmen en accelereren is voldoende om de chauffeurs achter je horendol te drijven. Adaptieve cruise control is zeker en vast nuttig maar alleen in de juiste omstandigheden.
De talrijk aanwezige sensoren en radars zorgen ervoor dat deze 4,91 meter lange berline parkeren een fluitje van een cent is. Als je de moeite doet om de informatie op het display af te lezen is het praktisch onmogelijk om per abuis een obstakel te rammen. Als je er toch in slaagt, overweeg je beter een Aixam.
Nog een aanwezige gadget: “road sign assist” niet onfeilbaar op ons door verkeersborden overspoelde wegennet, door de band genomen geeft het display de correcte snelheid weer. Er blind op vertrouwen doe je natuurlijk beter niet (een goede vuistregel voor al die gadgets), je krijgt steeds het laatst waargenomen snelheidsbord te zien, als je van een zone 50 een snelweg oprijdt en onderweg geen nieuwe snelheidsborden kruist, blijf je op het display de snelheid van 50 zien.
Het aansturen van het multimediasysteem en de navigatie gebeurt met een vierkante knop die als joystick fungeert. Met je duim kun je de Enter knop bedienen. Dit systeem is bijna even accuraat als een computermuis, stukken beter dan de draaiknop die je vaak bij de concurrentie aantreft.
De Lexus GS F is verkrijgbaar vanaf 103.650,00 €, op zich een behoorlijke som. Het basismodel beschikt over zowat alle mogelijke opties: Rijvak assistent, dodehoeksensor, elektrische verwarmde automatisch inklappende spiegels, Bandendruk sensor, voorruitondooiing, automatische airco met twee zones, zetelverwarming, verwarmd sportstuur, het uitstekende surround audiosysteem van Mark Levinson met 17 luidsprekers, Head- Up Display de lijst is eindeloos. Enige opties die niet inbegrepen zijn: elektrisch kantel-/schuifdak en de Carbon Pack. (allebei wel aanwezig op ons testmodel)
Pluspunten
- Geluid en rijervaring in sport + modus
- Perfecte allround sportberline
- Sportstoelen
Minpunten
- Verbruik en taksen
Conclusie: Mijn eerste liefde zal altijd lichtgewicht sportwagens blijven. Net daarom een grote pluim voor Lexus en hun GS F, dit is de eerste wagen die mij overtuigt dat comfort niet in de weg hoeft te staan van rijplezier. De GS F is een stijlbreuk met de rest van de hybride Lexus familie maar wel een zeer geslaagde stijlbreuk. Jammer genoeg zal de fiscale afstraffing van de 477 PK sterke 5 liter V8 motor voor veel sportwagenliefhebbers een serieus obstakel zijn, zeker omdat de concurrentie erin slaagt om met kleinere motoren minstens even performant te zijn. Vermoedelijk zal de GS F minder tegenkanting hebben in de US of A. Duimen maar! Het zou jammer zijn moest Lexus in de toekomst niet langer investeren in dit soort wagens, de GS F is een uitstekende allround wagen waarbij de oldschool V8 samengebracht wordt met de allernieuwste technologie. Wie op zoek is naar een full option sportberline met een krachtige atmosferische V8, gaat best eens langs bij zijn Lexus dealer.
Foto’s: Jonas & Steven , Tekst: Jonas
